De projecten
Het project straat/zwerfkinderen in Lodwar Kenia.
In 1989 werd in Lodwar een onderzoek uitgevoerd in opdracht van het bisdom Lodwar, om zichtbaar te maken hoeveel straatkinderen er waren. Het bleken er zoveel te zijn, dat frater Hans Wennekes de opdracht kreeg om een project voor hen op te zetten. Dat werd Nadirkonyen. Hans is afgelopen jaar teruggekeerd naar Nederland en helpt van hieruit zijn opvolger Frater Alexius.
De straten van Lodwar zijn de hele dag en avond bevolkt met kinderen gemiddeld 120 tot 150. Deze kinderen slapen vaak ergens op straat, of in de beschutting van een huis, maar zij hebben een woning, een thuis waarnaar ze terug kunnen keren. Op straat proberen zij geld te verdienen, voor zichzelf hun ouders broers en zusjes. Zij verkopen meestal iets b.v. gekookte eieren, donuts, bananen etc. Het zijn vaak moedige en intelligente kinderen. Helaas komen uit deze groep kinderen wel veel zakkenrollers voort.
Een tweede groep straatkinderen in Lodwar, gemiddeld ongeveer 35, is 24 uur per dag op straat.
Dit zijn vaak kinderen die van een afgelegen gebied komen. Zij hebben geen enkele andere plek om te slapen dan op straat. Deze kinderen kunnen niet aan voedselhulp komen, want voedsel wordt alleen gegeven aan kinderen via hun ouders of verzorgers. Overdag hangen deze kinderen dan ook meestal rond bij de ˜hotels” zoals de eethuisjes hier genoemd worden. Daar kunnen ze af en toe wat klusjes doen en in ruil daarvoor krijgen ze dan de etensresten van de borden. Ze wassen in de hotels af voor een stuk fruit of ontstoppen de toiletten met hun blote handen voor een oud T-shirtje.
Lodwar beschikt nauwelijks over openbaar water. Deze kinderen wassen zich vrijwel nooit. Water is wel te koop maar daar moet je geld voor hebben en daar beschikken deze kinderen niet over.
Om te achterhalen wie deze kinderen precies zijn, gaat een sociaal werker van Nadirkonyen ’s nachts tussen 0300uur en 0500 uur de straat op. De piramide 300sociaal werker legt elke week contact met de kinderen en na enige tijd weet hij precies welke kinderen hij altijd aantreft en welke maar af en toe. Het leggen van contact met de kinderen valt niet mee. Zij zijn vaak mishandeld bijvoorbeeld door de politie. De sociaal werker probeert eerst hun vertrouwen te verdienen. Daarna polst hij welke kinderen naar het Nadirkoyen programma voor straatkinderen wil komen. Het is de uitdrukkelijke bedoeling dat de kinderen niet worden meegenomen, maar op eigen kracht naar het centrum komen, zodat Nadirkoyen zeker is van hun motivatie.
Een kind dat van straat komt, krijgt in Nadirkonyen eerst de gelegenheid of beter de opdracht om zich goed te wassen. Zijn kleren worden verbrand in verband met ongedierte en ook omdat ze meestal uit elkaar vallen van ellende. Soms is een medische behandeling nodig. Veel straatkinderen hebben huidziekten en dergelijke. Daarna moet het kind wennen aan een dagritme zoals dat voor alle schoolgaande kinderen geldt.
Momenteel heeft Nadirkonyen een staf van veertien lokale mensen te weten zeven vrouwen en zeven mannen. Daarnaast nog twee fraters; één indonesier en frater Hans Wennekes.
Zij zorgen voor 317 kinderen.
211 kinderen zijn ondergebracht op div. basis(kost)scholen, 37 zijn nieuw opgenomen in het centrum, 55 kinderen die op de middelbare school zitten, 5 kinderen volgen technisch of huishoudelijk onderwijs en 9 kinderen zitten op de universiteit of HBO.
Meer informatie kunt u vinden op deze link: Nadirkonyen.
Het project van Dunia Lulu
Eind 2022 is het eindelijk gelukt voor onze samenwerkende Stichting Jyotir Gamay Seva Stasthan in Pushkar-India om een geschikt grondstuk aan te kopen dat door onze Stichting gefinancierd is. Er is een clausule ingebouwd dat de grond te allen tijde ten goede zal komen komt voor de leerlingen met een beperking. Nu is er financiële ondersteuning nodig voor de bouw van een milieuvriendelijk schooltje, voor de inrichting van de lokalen en voor het inrichten van een (groente) tuin. We vragen een financiële bijdrage voor de bouw van 5 lokalen, 3 sanitaire units (wc en douche), keukeninrichting en de inrichting van de lokalen. In de keuken zal dagelijks een maaltijd gekookt worden voor alle schoolkinderen. Verder moet er een eenvoudige woonvoorziening voor de docenten komen, want zij komen van ver komen en kunnen daarom niet dagelijks op en neer naar huis. Specifiek voor onze werkwijze is dat we nooit geld geven, maar dat we altijd ter plekke materiaal aankopen. We weten dan zeker dat het geld daadwerkelijk besteed wordt waarvoor het bedoeld is. Voor de bouw van het schooltje zal ons bestuurslid in India (Mahaveer Gurjar) de bouw managen en contact houden met de aannemer om een goede besteding van de financiën te (waar)borgen. De afgelopen jaren heeft onze stichting zich ingezet voor het ontwikkelen van onderwijs aan kinderen met een (verstandelijke) beperking in Pushkar-India.
We ondersteunen de RICHA school in zowel kennisoverdracht als in aanschaf van onderwijs-, en ontwikkelingsmateriaal. Er is ook een horeca-training opgezet in het onlangs geopende Dunia Lulu café in Pushkar, een onderdeel van het DIamond Hotel. Hier komen dagelijks leerlingen om allerlei vaardigheden aan te leren . Naast onderwijs blijft onze stichting participeren bij het ontwikkelen van kleine coöperaties voor vrouwen en meisjes in de buitengebieden, dikwijls moeders van de leerlingen die de school bezoeken.
Hartelijke groet,
Anita, Cootje en Maria
Stichting Dunia Lulu India
marialoman@hotmail.com
0620058762